Het begint al meteen met de titel van dit bericht. Is het nou met een 'd' of een 'dt'? Toch maar even googlen (nog zo'n woord). En daarom begin ik er vaak niet aan. Aan niets, want het moet té goed, té perfect.
En dan nog die anderen. Hoezo jezelf kwetsbaar opstellen als je ook in de luwte kunt blijven. Ik vind van alles, maar houd vaak m'n mond. En zo gaat een dag voorbij, een week, een maand, een jaar. En dat terwijl er van alles bloeit en groeit. Van binnen, lekker veilig, onaangetast en onaantastbaar.
En dan nog die anderen. Hoezo jezelf kwetsbaar opstellen als je ook in de luwte kunt blijven. Ik vind van alles, maar houd vaak m'n mond. En zo gaat een dag voorbij, een week, een maand, een jaar. En dat terwijl er van alles bloeit en groeit. Van binnen, lekker veilig, onaangetast en onaantastbaar.
En waar ik bang voor was is gebeurd. De rest van mijn tekst foetsie bij het publiceren. Twee zorgvuldig geschreven alinea's met hersenspinsels voor altijd verdwenen. Eeuwig zonde. Dat begint al goed.
Hoe dan ook, ik ga de uitdaging aan. 40 dagen elke dag een stukje tekst. Dank voor de inspiratie Marjon :-).
Hoe abrupt kun je eindigen? Nou, zo! En daar zult u het mee moeten doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten