Satésaus

Een tijdje terug had ik weer eens pindakaas gekocht. Niet de lekkere, want die komt ook wel op zonder brood, maar een 'gezonde' variant. Een pure, met alleen maar pinda's. Alleen maar pinda's en een laag olie erop, die eerst goed door de dikke onderliggende smurrie geroerd moest worden. En na het nemen van een hap was het duidelijk; deze pindakaas gaat niet op komen zonder brood, maar waarschijnlijk ook niet met. Een wel héél gezonde variant.
Toen ik eindelijk mijn tong van mijn gehemelte los kreeg, zette ik de pot in de kast, om vervolgens maanden niet aan te raken.

Vanmiddag reed ik naar huis van mijn werk. Ik was moe, had honger en het was warm. Koken is eigenlijk van de gekke met dat warme weer. Al denk ik dat ook regelmatig op andere dagen. Het is dat ik de verkeerde route koos en langer in de file stond, anders was ik een frietje gaan halen. Frietje oorlog, met satésaus. Of Chinees? Langs de winkel rijden was ook geen optie, want de ingang is sinds de verbouwing alleen maar te bereiken via een looppad met te veel zinloze meters. Dus even snel erin en eruit is er niet meer bij. Dan maar gewoon naar huis en voor die bloemkool met kipburger gaan die liggen te wachten in de koelkast.

Hoe dichter ik bij de voordeur kwam, hoe meer zin ik kreeg in satésaus. Satésaus met vlees. Soort indoor BBQ, maar dan met koekenpan op het gas. Het weer was er wel naar.
En daar in de kast stond nog steeds die pindakaas. Oftewel, de basis voor een lekkere satésaus. In een ver verleden had ik het wel eens gedaan, maar geen idee wat er ook alweer precies in ging. Van de andere kant, als het niet lukt is er ook geen kind overboord. De pot kwam anders toch nooit leeg.
Met een beetje melk, pindakaas, ketjap manis, kerrie poeder, suiker en een snufje zout heb ik een heerlijke satésaus gemaakt. Dat zou ik best eens vaker kunnen doen.
Soms lukt iets ook prima met de dingen die je wel tot je beschikking hebt.