Ja

De laatste tijd word me steeds duidelijker hoe vaak ik het woordje 'ja' gebruik zonder erover na te denken. Het is betekenisloos geworden. Ik sta er niet bij stil en flap het eruit als een boer na een blikje cola. In plaats van wiskunde had ik dat graag geleerd op school. 'Nee' is ook oké.'

En ik zit er middenin. Er is geen weg terug meer. Ik ben inmiddels 45 en nog steeds aan het oefenen. Ik krijg last van de 'ja''s. Ik draag ze mee. En ze lijken met steeds meer te komen. Het is hen of ik!

Afgelopen donderdag werd me weer duidelijk gemaakt dat het niet uitmaakt over hoeveel kwaliteiten en talenten je beschikt, als je geen 'nee' kunt zeggen dan ben je de pineut. En van de andere kant maakt men er ook gretig gebruik van als het zo uitkomt. Dan hoor je niemand klagen. Nee, zo makkelijk en simpel is die 'nee' nog niet. Maar hij gaat er komen. Klop over een tijdje nog maar eens bij me aan ;-)