Grijze massa

De vakantie begint net iets te laat, want mijn hoofd wil even niks. Het is er klaar mee. Die ligt al aan het strand en ik krijg 't nog met moeite mee. Er wordt misschien ook wel teveel gevraagd van het hoofd. Het doet teveel dingen die het eigenlijk helemaal niet wil doen, waardoor er geen energie meer overblijft voor de dingen die het wel zou willen doen. En het kan de dingen wel doen die gevraagd worden, best goed zelfs, maar het hoofd wil anders. Het kan zoveel meer. Cellen liggen nu te verpieteren in de kelder. Eens zo actief, nu verlamd en verwaarloosd. Af en toe springen ze op als er iets op hun pad komt waar ze zich thuis en prettig bij voelen, maar ook dat moment gaat voorbij.
Dus nog even wachten celletjes en hoofd, nog even en dán krijgen jullie weer alle ruimte.