Dierentuin

Waar ga je naar toe als je een musical wilt zien? Of als je zin hebt in lekker eten op een Pasar Malam? Als je wilt apenkooien of door de modder wilt rollen met je kinderen? Juist, dan ga je naar de dierentuin.

Je kunt zeggen wat je wilt van dieren in een dierentuin, maar het blijft interessant om ze te bezoeken. Daarom ga ik naar een dierentuin. Voor de dieren. Maar de laatste jaren denkt dierentuin Burgers' Zoo daar anders over.
Het begon jaren geleden met de Pasar Malam. Nieuwsgierig als ik ben, ging ik daar toch een kijkje nemen. Toch wel interessant om daar in het warme tropische regenwoud rond te lopen en me in Indonesië te wanen. Ik heb trouwens niet de behoefte om naar Indonesië af te reizen, maar als het om de hoek is wil ik daar best een kijkje gaan nemen.
Ik verbaasde me over de kraampjes met prullaria. Daar was niks Indonesisch aan, maar dan ook echt niks. Daarbij liep je hutje mutje en bezweet in het donker over ongelijke klinkers. Avontuurlijk was het wel.
Er stonden meerdere frituurkramen met verschillende hapjes. Nu moet je je voorstellen dat je in je woonkamer gaat frituren en barbecueën. Een raampje openzetten helpt misschien iets, maar verder wordt het één grote stinkzooi. Een overdekte Bush heeft zo'n beetje hetzelfde effect.
Ik kon me eigenlijk niet voorstellen dat een dierentuin die zegt het beste met de dieren voor te hebben, dit had georganiseerd. Ik weet het, een dierentuin is op zich al verre van de echte natuur, maar ging dit niet wat te ver? En natuurlijk wordt er in de jungle van Indonesië ook gebarbecued en gefrituurd, maar niet in een grote tent met alle inheemse dieren erbij. Ik kreeg er toch een raar gevoel bij.

Maar tot mijn verbazing kan het nog erger. Marketing gaat blijkbaar boven alles. Een paar weken geleden organiseerde de dierentuin de Mud Masters Obstacle Run. Je kent het wel, zo'n hype waar de 'kijk mij eens gek doen' ouders met hun kroost door de modder rollen. Waarom moet dat in een dierentuin? En als het dan toch zo nodig in een dierentuin moet, waarom gooien we er dan niet wat hongerige leeuwen bij?

Misschien ligt het aan mij, maar ik snap het gewoon niet. Is een dierentuin met alleen dieren te saai? Moeten we dan echt 24/7 vermaakt worden? Vraagt het kijken naar een aap die een nootje pelt teveel van ons concentratievermogen? Hebben we geen geduld meer om te zoeken naar die vogel die dat vreemde geluid maakt en ergens verscholen zit in de struiken?
Wat eerst bijzonder was, is nu gewoon en te verwaarlozen. What's next?