De laatste loodjes wegen het zwaarst. Maar zit het 'm nu in die loodjes of omdat het de laatste zijn? En is iets beter dan niets? En loop je op karakter of als een kip zonder kop? En is het hebben van een doel ook niet een soort van verplichting? En voor wie faal je het meest als je niet aan die verplichting voldoet? En is het falen of wijsheid?
Is stoppen soms niet net zo dapper als doorgaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten